Oeffag C.II s.52

Austryjacki samolot wywiadowczy z 1916 roku, będący rozwinięciem konstrukcji Oeffag C.I s.51.

Samolot ten (w odróżnieniu od poprzednika) cieszył się uznaniem w jednostkach. Twierdzono nawet, że jest lepszy od rozpowszechnionych w lotnictwie c.k. Austrii samolotów Brandenburg C.I.

Samolot był budowany w dwóch seriach, po 32 samoloty każda. Różniły się one jedynie typem zastosowanego silnika.

W lotnictwie polskim używano 15 samolotów tego typu. Na samolocie tego typu z namalowanymi szachownicami wykonano 5 listopada 1918 roku pierwszy lot bojowy nad Lwowem w wyzwolonej Polsce. Załogę stanowili kpt. pil. Stefan Bastyr i por. obs. Janusz de Beaurain.

Samolot Oeffag C.II s.52 był jednosilnikowym dwupłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub drewniany kryty sklejką. Skrzydła drewniane prawdopodobnie kryte płótnem. Usterzenie z rur stalowych, kryte płótnem. Samolot był uzbrojony w jeden ruchomy km obserwatora Schwarzlose wz.07/12 kal. 8 mm, oraz w 4 bomby po 10 kg każda wyrzucanych ręcznie przez obserwatora. Wyposażenie dodatkowe stanowiły nadajniki radiowe Telefunken lub AS-35. Załogę samolotu Oeffag C.II s.52 stanowili pilot i obserwator.

Inne fotografie / ilustracje:

Silnik	Austro-Daimler Bauart 18000 lub 17000
Moc [KM]	160 lub 185
Rozpiętość [m]	12,71
Długość [m]	8,40
Wysokość [m]	3,27
Powierzchnia nośna [mkw]	38,00
Masa całkowita [kg]	1205
Prędkość maks. [km/h]	140
Prędkość wznosz. [m/s]	2,64
Pułap [m]	3200
Zasięg [km]	400

Źródła:

• Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924", Bellona Lampart, Warszawa 1997
• Krzysztof CHOŁONIEWSKI, Wiesław BĄCZKOWSKI, "Barwa w lotnictwie polskim", tom VI, WKiŁ, Warszawa 1987