| |
Hansa-Brandenburg C.I
\
\
Hansa-Brandenburg C.I
Hansa-Brandenburg C.I UFAG w 6 Eskadrze Wywiadowczej,
¬ródło: Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924", Bellona Lampart,
Warszawa 1997
Niemiecki samolot rozpoznawczy z okresu
I W¦, zaprojektowany w 1914 roku przez inż. Ernesta Heinkla z wytwórni
Hansa und Brandenburgische Flugzeug-Werke G.m.b.H. W Niemczech nie był
popularn± maszyn±, ale mimo to przemysłowiec austryjacki Camillo Castiglioni
zakupił licencję tego samolotu na produkcję seryjn±. Produkcję w Austrii
rozpoczęto w 1916 roku w dwóch zakładach: Phoenix Flugzeug-WerkeA.G. i
Ungarische Flugzeugwerke A.G. (UFAG) (wła¶cicielem tych zakładów był Castiglioni).
Każda z fabryk wprowadziła własne poprawki konstrukcyjne do samolotów tego
typu.
Obydwie wytwórnie montowały w samolotach
silniki o mocy do 260 KM, które były większe gabarytowo od stosowanego
w Niemczech silnika Mercedes D-III (o mocy 167 KM). Aby zwiększyć pole
widzenia pilota ograniczone przez większe silniki, wytwórnia UFAG zastosowała
¶ci¶lejsze dopasowanie blach osłaniaj±cych korpus silnika. Phoenix natomiast
obniżył łoże silnika o 0,5 metra. Z obydwu wytwórni zamówiono ł±czn± liczbę
1336 sztuk samolotów tego typu, lecz podczas trwaj±cej do końca 1918 roku
produkcji, nie zrealizowano cało¶ci zamówienia.
Każda z wytwórni produkowała samolot w następuj±cych seriach:
Phoenix: 26, 27, 29, 129, 229, 329, 429;
UFAG: 61, 63, 64, 67, 68, 69, 169, 269, 369.
Po I W¦ samolot był produkowany przez
czeskie zakłady AERO (na podstawie wykupionej licencji) pod oznaczeniami
A-14, A-15, A-26.
Samolot ten był także nazywany "dużym
Brandenburgiem" lub "dużym Brandy".
Na tym typie samolotu latali polscy lotnicy
służ±cy w lotnictwie austryjackim w okresie I W¦. Po I W¦ w lotntctwie
wojskowym II RP były 22 zdobyczne egzemplarze tego samolotu.
Hansa-Brandenburg C.I miał konstrukcję
mieszan±. Kadłub drewniany, kryty sklejk± i blach± (okapotowanie silnika).
Skrzydła drewniane, kryte płótnem. Usterzenie spawane z rur, kryte plotnem.
Samolot był uzbrojony w km obserwatora Schwarzlose M.07/12 kal 8 mm i mógł
przenosić 60 do 100 kg bomb. W póĽnych seriach (np. 429) dodawany był stały
km pilota montowany z lewej strony silnika. W III RPL (Ruchomy Park Lotniczy)
stosowano także km Spandau 08/15 kal.7,92 mm (km pilota), Parabellum wz.14
kal.7,92 mm (km obserwatora) i Lewis Russion kal.7,92 mm. Dodatkowe
wyposażenie stanowiła radiostacja nadawcza firmy Telefunken lub
Siemens-Halske. Załogę samolotu Hansa-Brandenburg C.I stanowili pilot
i obserwator.
Inne fotografie / ilustracje:
Hansa-Brandenburg C.I Phoenix
nr 429.46 po kapotażu na rowie strzeleckim , ¬rodło: Krzysztof CHOŁONIEWSKI,
Wiesław BˇCZKOWSKI, "Barwa w lotnictwie polskim", tom VI, WKiŁ, Warszawa
1987, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
Hansa-Brandenburg C.1 Phoenix nr 27.19, orzeł na burcie kadłuba został namalowany w Centralnych Warsztatach Lotniczych w Warszawie, lato 1919, Pola Mokotowskie, Warszawa, ¬ródło:
Krzysztof CHOŁONIEWSKI, Wiesław BˇCZKOWSKI, "Barwa w lotnictwie polskim",
tom VI, WKiŁ, Warszawa 1987, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
Seria
|
26
|
26
|
Silnik
|
Austro-Daimler
|
Hiero
(Warchałowski) |
Moc [KM]
|
160
|
230
|
Rozpięto¶ć [m]
|
12,3
|
12,3
|
Długo¶ć [m]
|
8,45
|
7,85
|
Wysoko¶ć [m]
|
2,95
|
2,95
|
Powierzchnia no¶na [mkw]
|
38,4
|
38,4
|
Masa własna [kg]
|
797
|
825
|
Masa całkowita [kg]
|
1238
|
1195
|
Prędko¶ć maks. [km/h]
|
140
|
170
|
Prędko¶ć wznosz. [m/s]
|
2,63
|
3,36
|
Pułap [m]
|
5000
|
5000
|
Zasięg [km]
|
480
|
480
|
Czas lotu [godz]
|
4
|
4
|
¬ródła:
-
Andrzej MORGAŁA "Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924",
Bellona Lampart, Warszawa 1997
-
Krzysztof CHOŁONIEWSKI, Wiesław BˇCZKOWSKI,
"Barwa w lotnictwie polskim", tom VI, WKiŁ, Warszawa 1987
|
|
)
)