Lublin R-VIIIa

Polski jednosilnikowy samolot liniowy.

Opracowany przez zespół konstruktorski pod kierownictwem Jerzego Rudlickiego, w składzie:

• M.Bartolewski
• J.Lange
• J.Dąbrowski
• Antoni Uszacki

Prób statycznych płatowca dokonano w styczniu 1928 r. Po zamontowaniu silnika Farman (o mocy 550 KM), prototyp R-VIII/1 oblatano w marcu 1928 r. Pilotem był mjr W.Makowski.

Stwierdzono za małą moc silnika. Po wprowadzeniu przeróbek (zmiana wyważenia steru kierunku), oraz zmianie silnika na mocniejszy Lorraine Dietrich 18 Kd (o mocy 650 KM) - oblatano w lipcu 1928 r. drugi prototyp R-VIII/2.

Prototyp R-VIII/2 brał w sierpniu tego samego roku udział w locie Małej Ententy i Polski.

W marcu 1929 r. podpisano umowę z Departamentrm Aeronautyki MSWojsk. na dostarczenie czterech egzemplarzy. Egz. prototypowy R-VIII/2 był dostarczony z silnikiem Lorraine Dietrich 18 Kd, pozostałe trzy egzemplarze seryjne - oznaczone R-VIIIa - były z silnikami Hispano Suiza o mocy 650 KM.

Pierwszy egz. seryjny R-VIIIa dostarczono w kwietniu 1930 r. i przekazano go do testów w ITBL. Egzemplarz ten spłonął podczas prób, tuż po przymusowym lądowaniu, spowodowanym przez pożar na pokładzie samolotu w trakcie lotu.

Dwa egzemplarze R-VIIIa i drugi prototyp R-VIII/2 zostały przekazane do CWOL w Dęblinie. Prototyp R-VIII/1 został zwrócony do ZMPiL w Lublinie.

Pod koniec października 1930 samoloty przekazano z CWOL do CSL w Dęblinie jako rezerwę sprzętową Departamentu Aeronautyki. Powodem była zbyt duża ilość koniecznych prac obsługowych jakich wymagał płatowiec i silnik, w stosunku do posiadanych płatowców Potez XXV.

Płatowce te następnie przebudowano na wersje z podwoziem pływakowym R-VIII/ter i R-VIII/bis (opisywane czasem w literaturze jako R-VIII/hydro)

Dodatkowym powodem był istotny spadek parametrów przy pełnych zbiornikach paliwa, z maksymalnym ładunkiem bomb.

Samolot Lublin R-VIIIa był dwumiejscowym samolotem o konstrukcji drewnianej w układzie dwupłata.

Kadłub drewniany z dwoma otwartymi kabinami. W każdej kabinie był zamontowany ster. Pierwsza wręga od strony sinika metalowa.

Podwozie dwukołowe wraz z płozą ogonową z amortyzacją ze sznura gumowego.

Skrzydła drewniane, trójdzielne z dwoma dźwigarami. Poszycie do pierwszego dźwigara drewniane. Dalsza część kryta płótnem. Słupki usztywniające z rur duralowych o profilu kroplowym.

Usterzenie drewniane kryte płótnem. Statecznik poziomy można było przestawiać w locie.

Uzbrojenie stanowiły dwa km-y 7,9 mm Lewis umieszczone w obrotnicy obserwatora, oraz jeden stały km Vickers kal. 7,9 mm strzelający przez wał śmigła. Samolot też mógł zabrać ładunek 300 kg bomb w komorach mieszczących się w dolnej części kadłuba.

Załogę samolotu Lublin R-VIIIa stanowili: pilot oraz strzelec-obserwator.

Silnik	Lorraine-Dietrich 18Kd (rzędowy)	Hispano-Suiza 12Lb (rzędowy)
Moc [KM]	650	650
Rozpiętość [m]	17,00	17,00
Długość [m]	11,12	10,92
Wysokość [m]	4,5	4,5
Powierzchnia nośna [mkw]	76,4	76,4
Masa własna [kg]	2457	2200
Masa całkowita [kg]	3500	3550
Prędkość maks. [km/h]	225	190
Prędkość wznosz. [m/s]	5,25	4,5
Pułap [m]	5 770	5 000
Zasięg [km]	600 - 1720	brak danych

Źródła:

• Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 200
• Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Przemysł lotniczy w Lublinie 1919-1939", ZP Grupa, Warszawa 2009
• Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Samoloty i Zakłady Lotnicze II Rzeczypospolitej", ZP Poligrafia, Warszawa 2006
• Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Bellona Lampart, Warszawa 2003
• Tadeusz KRÓLIKIEWICZ "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990