Lublin R-VIII/hydro

Polski jednosilnikowy wodnosamolot rozpoznawczy, będący przeróbką samolotu Lublin R-VIIIa.

Opracowany przez zespół konstruktorski pod kierownictwem Jerzego Rudlickiego, w składzie:

• M.Bartolewski
• J.Lange
• J.Dąbrowski
• Antoni Uszacki

Umowa podpisana z MSWojsk. 26.02.1932 objęła prototyp R-VIII/2 oraz egzemplarze produkcyjne R-VIIIa, które to miały nie zmienione silniki (odpowiednio Lorraine Dietrich - proponowana nazwa wersji "/bis" i Hispano Suiza - proponowana nazwa wersji "/ter"). Przewidywała przeróbkę wymienionych samolotów do standardu hydro.

W celu dostosowania do startów i lądowań z wody, zakupiono w Wielkiej Brytanii pływaki z firmy Short. Planowano przebudowę na trzymiejscową wersję torpedową. Zrezygnowano z tego zamiaru z powodu zbyt małego udźwigu maszyny. Ostatecznie zdecydowano się na wariant dwumiejscowy z przenoszonym 300 kg ładunkiem bomb.

Przebudowane samoloty miały być dostarczone do 01.08.1932 r. Próby przeprowadzano w okresie sierpień - październik 1932 roku. Po wykryciu wady konstrukcyjnej podłodzia nakazano do przeróbki. Samoloty z poprawionym podłodziem przekazano 30.07.1933 r.

Ostatecznie przebudowano dwa egzemplarze seryjne R-VIIIa (na R-VIIIter) i prototyp R-VIII/2 (na R-VIIIbis). Trzeci egzemplarz R-VIIIa został użyty jako źródło części zamiennych. Spotyka się także uwspólnione oznaczenie R-VIII/hydro dla obywu ww. wersji tego wodnosamolotu.

Trzy przebudowane samoloty zostały przyjęte w 1933 r. na stan MDL (Morskiego Dywizjonu Lotniczego), do eskadry dalekiego rozpoznania. W 1938 r. przeniesiono je do eskadry szkolno-treningowej.

W 1939 r. były w użytku jeszcze dwie maszyny. Zostały one zniszczone podczas niemieckiego bombardowania we wrześniu 1939 r.

Samolot Lublin R-VIII/bis/ter (/hydro) był dwumiejscowym wodnosamolotem o konstrukcji drewnianej w układzie dwupłata z pływakami podkadłubowymi.

Kadłub drewniany z dwoma otwartymi kabinami. W każdej kabinie był zamontowany ster. Pierwsza wręga od strony sinika metalowa.

W miejsce podwozia zastosowano konstrukcję podłodzia z pływakami redanowymi firmy Short.

Skrzydła drewniane, trójdzielne z dwoma dźwigarami. Poszycie do pierwszego dźwigara drewniane. Dalsza część kryta płótnem. Słupki usztywniające z rur duralowych o profilu kroplowym.

Usterzenie drewniane kryte płótnem. Statecznik poziomy można było przestawiać w locie.

Uzbrojenie stanowiły dwa km-y 7,9 mm Lewis umieszczone w obrotnicy obserwatora, oraz jeden stały km Vickers kal. 7,9 mm strzelający przez wał śmigła. Samolot też mógł zabrać ładunek 300 kg bomb w komorach mieszczących się w dolnej części kadłuba.

Załogę samolotu Lublin R-VIII/bis/ter (/hydro) stanowili: pilot oraz strzelec-obserwator.

Inne fotografie / ilustracje:

Silnik	Lorraine-Dietrich 18Kd (rzędowy)	Hispano-Suiza 12Lb (rzędowy)
Moc [KM]	650	650
Rozpiętość [m]	17,00	17,00
Długość [m]	12,06	12,36
Wysokość [m]	5,33	5,33
Powierzchnia nośna [mkw]	76,4	76,4
Masa własna [kg]	2919	2790
Masa całkowita [kg]	4300	4170
Prędkość maks. [km/h]	200	205
Prędkość wznosz. [m/s]	3,5	3,8
Pułap [m]	4 000	4 200
Zasięg [km]	800	800

Źródła:

• Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 200
• Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Przemysł lotniczy w Lublinie 1919-1939", ZP Grupa, Warszawa 2009
• Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Samoloty i Zakłady Lotnicze II Rzeczypospolitej", ZP Poligrafia, Warszawa 2006
• Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Bellona Lampart, Warszawa 2003
• Andzej MORGAŁA, Biblioteczka Skrzydlatej Polski nr 27 "Samoloty w polskim lotnictwie morskim", WKiŁ, Warszawa 1985
• Tadeusz KRÓLIKIEWICZ "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990