Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Lublin R-XXIII

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ Lublin R-XXIII
  • Lublin R-XIIIDr

    Lublin R-XXIII / R-XIIDr ,
    Źródło: Andrzej GLASS, Krzysztof CIEŚLAK "Barwa w lotnictwie polskim", tom I, WKiŁ Warszawa 1985

    Polski samolot rajdowy. Była to przebudowa egzemplarza w wersji Lublin R-XIIIB z kabiną pasażera w miejscu stanowiska strzeleckiego.

    Wszystkie przeróbki poprzedziło studium przeprowadzone w ITBL. Zbudowany samolot został oblatany przez pilota Szulczewskiego pod koniec kwietnia 1933 r. Cała przebudowa była przeprowadzona z inicjatywy mjr.Karpińskiego i Ligi Morskiej i Kolonialnej.

    Samolot w odróżnieniu od pierwotnego egzemplarza w wersji B miał wprowadzone następujące modyfikacje:

    • silnik osłonięty pierścieniem Townenda o przedłużonej cięciwie
    • metalowe śmigło
    • zmieniony obrys statecznika pionowego
    • osłonięte dolne golenie podwozia
    • owiewki kół
    • zbiornik paliwa o objętości 900 l

    Samolot początkowo oznaczono jako Lublin R-XXIII, potem zmieniając oznaczenie na R-XIIIDr.

    Do 10 maja 1933 r. zostały wykonane dodatkowe próby w ITBL podczas, których uszkodzono płatowiec. Samolot został wyremontowany do sierpnia 1933 r. Wczerwcu 1934 r. otrzymał znaki cywilne SP-AJT.

    Przed wykonaniem przelotu do Australii w 1935 r. został ponownie wyremontowany.

    Przelot rozpoczęto 21 października 1935 r. Zakończył się rozbiciem samolotu rajdowego 10 listopada podczas startu z lotniska Kohlak w Syjamie.

    Rozbity samolot dostarczono drogą morską do Polski. Skasowano go w 1936 r.

    Wyprodukowano tylko jeden egzemplarz (numer 56.51).

    Samolot Lublin R-XIIIDr był dwumiejscowym górnopłatem o konstrukcji mieszanej.

    Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, krytych płótnem, oraz blachą duralową w przedniej części kadłuba. Miał zamontowany zbiornik paliwa wyrzucany w locie.

    Skrzydła drewniane dwudźwigarowe, nosek kryty sklejką, dalej płótnem. Mocowane do kadłuba piramidką i dwoma parami zastrzałów o przeroju kroplowym.

    Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.

    Podwozie stałe trójgoleniowe z płozą ogonową. Koła z owiewkami. Osłonięte dolne golenie podwozia.

    Wyposażenie dodatkowe :

    • sztuczny horyzont
    • busola żyroskopowa

    Załogę samolotu Lublin R-XIIIDr stanowili pilot i inżynier mechanik.

    Silnik Skoda G-1620A
    (gwiazdowy)
    Moc [KM]
     
    340
     
    Rozpiętość [m]
     
    13,25
     
    Długość [m]
     
    8,2
     
    Wysokość [m]
     
    2,76
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    24,5
     
    Masa własna [kg]
     
    1063
     
    Masa całkowita [kg]
     
    2154
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    196
     
    Prędkość wznosz. [m/s]
     
    1,6
     
    Pułap [m]
     
    1 900
     
    Zasięg [km]
     
    2500
     

    Źródła:

    • Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 2004
    • Tadeusz KRÓLIKIEWICZ "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990
    • Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Bellona Lampart, Warszawa 2003
    • Andrzej GLASS, Krzysztof CIEŚLAK "Barwa w lotnictwie polskim", tom I, WKiŁ Warszawa 1985