Szurlej Jan Bolesław

Urodził się 22 lipca 1896 roku w Świetelnikach. W marcu 1913 roku został powołany do służby wojskowej i dostał skierowanie do szkoły pilotów austryjackiej marynarki wojennej w Sebeniko. Po upadku monarchii wyjechał do Włoch i tam jako sierżant wstąpił 27 grudnia 1918 roku do tworzących się oddziałów polskich w Mediolanie.

Następnie skierowano go do oddziału lotniczego gen. Józefa Hallera we Francji. Do kraju przybył w grudniu 1919 roku wraz z armią gen. Hallera. W czerwcu 1920 roku ukończył Wyższą Szkołę Pilotów w Poznaniu i pozostał w niej jako instruktor pilot. 1 września 1920 roku dostał awans na stopień chorążego.

Od grudnia 1921 roku służył w Grudziądzu, gdzie przeniosła się szkoła. Kierownictwo szkoły powierzyło mu dodatkowo oblatywanie samolotów po naprawach warsztatowych. W od roku 1923 do marca 1925 roku służył w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie. Następnie pracował w 11 Pułku Myśliwskim w Lidzie.

W styczniu 1928 roku został przeniesiony do 112 eskadry myśliwskiej w Warszawie. Był uważany za asa akrobacji lotniczej. Figury akrobatyczne w jego wykonaniu były uważane za wzór doskonałości. Potrafił wykonywać akrobacje nawet na wysokości kilkunastu metrów.

Zginął 16 marca 1932 roku w wypadku lotniczym, z powodu przerwania pracy silnika samolotu na którym odbywał lot służbowy.

Źródła:

• Tadeusz MALINOWSKI, "Poczet lotników polskich", Entuzjasta lotnictwa 1/1995