LJaM

W latach 1911-12 w warsztatach Moskiewskiego Stowarzyszenia Lotniczego powstał samolot nazywany "LJaM". Nazwa pochodziła od pierwszych liter nazwisk jego twórców : Jerzego Jankowskiego (pilot warszawskiej Awiaty), Maksymiliana von Lerche oraz Francesco Mosca.

Konstrukcja samolotu była wzorowana na konstrukcji Bleriot XI. Napęd miał stanowić silnik birotacyjny Umficewa o mocy 40-50 KM. Z powodu przedłużających się prób silnika zdecydowano się początkowo na silnik Kalep (50-60 KM), a ostatecznie zamontowano silnik Gnome (50 KM).

Samolot oblatano na wiosnę 1912 roku. Wykonanie maszyny oceniono na bardzo dokładne, a i jego własności lotno-pilotażowe zostały ocenione wysoko. Na samolocie tym pobito 14 maja 1914 roku rosyjski rekord wysokości (1775 m). Maszynę pilotował wtedy Jerzy Jankowski.

Samolot LJaM był górnopłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub drewniany kratownicowy, o przekroju prostokątnym. Częściowo kryty płótnem. Skrzydła drewniane kryte płótnem. Usterzenie drewniane kryte płótnem.

Silnik	Gnome
Moc [KM]	50
Rozpiętość [m]	9
Długość [m]	8
Wysokość [m]	2,2
Powierzchnia nośna [mkw]	16,5
Masa własna [kg]	240
Masa całkowita [kg]	350
Obciąż. pow. skrzydeł [kg/mkw]	21,2
Obciążenie mocy [kg/KM]	7
Prędkość maks. [km/h]	90
Prędkość wznosz. [m/s]	1,5
Pułap [m]	1775

Źródła:

• Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977