Lipkowski

Śmigłowiec został zaprojektowany w 1903 roku przez inżyniera Józef Lipkowskiego. Był napędzany przez dwa silniki: jeden do lotu poziomego i drugi do napędu wirnika. Same wirniki mające dużą powierzchnię łopat miały w przypadku awarii napędu zastępować spadochron. Śmigłowiec mógł być sterowany przez trzy stery: wysokości, kierunku i ster służący do utrzymania kierunku podczas wznoszenia poziomego.

W listopadzie 1904 roku opublikowano wiadomość o zbudowaniu tegoż śmigłowca w Zakładach Putiłowskich w Petersburgu. Jednakże wyprodukowano wówczas tylko jeden wirnik, który został użyty do pomiarów siły nośnej. Pomiary te przeprowadzono 3 marca 1905 roku w obecności prof. Szczukina. Wirnik mający średnice 16 metrów i powierzchnię 200 metrów kwadratowych był napędzany silnikiem elektrycznym o mocy 35 KM, dawał siłę nośną o połowę mniejszą niż zakładał konstruktor.

Pierwszy projekt z 1903 roku zakładał ciężar własny śmigłowca równy 2300 kg (gdzie same wirniki ważyły 960 kg). W roku 1905 Lipkowski zaproponował drugą wersję śmigłowca o ciężarze własnym równym 3880 kg i użytecznym 1440 kg (paliwo i bomby). Lipkowski zamierzał zbudować śmigłowiec w przeciągu 3 miesięcy za sumę 75 tysięcy rubli, zakupując silniki w Europie zachodniej. Podczas prób twórca projektu przebywał w Paryżu, gdzie proponował zbudowanie śmigłowców wielowirnikowych (4-ro, 8-mio i 12-to wirnikowych). Jednakże niepomyślne wyniki prób i inny kierunek rozwoju lotnictwa spowodowały zaprzestanie prac Lipkowskiego.

Kadłub śmigłowca Lipkowskiego był zbudowany z kratownicy stalowej. Z przodu miał śmigło ciągnące, a z tyłu stery kryte jedwabiem. Podwozie trójgoleniowe. Wirniki dwułopatowe, wykonane z drewnianych obręczy i stalowych szprych, pokryte jedwabiem nasyconym gumą

Inne fotografie / ilustracje:

Źródła:

• Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977