Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Farman F-68BN4 Goliath

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ Farman F-68BN4 Goliath
  • Farman F-68

    Farman F-68, Źródło: zbiory rodzinne p. M.Łuczaka

    Francuski samolot bombowy. Na potrzeby polskiego lotnictwa zamówiono w lipcy 1925 roku 32 egzemplarze. Odbierano je w partiach po kilka sztuk kolejnymi przelotami z Francji do Polski.

    Pierwsze egzemplarze odebrano 16 sierpnia 1925 roku, a ostanie 25 października 1926 roku.

    Samoloty te kierowano głownie do Oddziału Służby Lotniczej w Winiarach, a część egzemplarzy do OSL i GSL w Dęblinie. Z braku odpowiednio wielkich hangarów stały one przez dwa lata w magazynach w stanie nie zmontowanym.

    W lotnictwie polskim nie były one używane jeko bombowce. Egzemplarz P-28 służył do rozsiewania środków owadobójczych. Egzemplarze P-7, -20, -21, -23 w latah 1927-30 były używane do szkolenia spadochronowego.

    Od 1928 roku samoloty tego typu były na stanie II Dyon'u Niszczycielskiego Nocnego w 1.PL. Używano ich też w OSL Dęblin i LSSIB w Grudziądzu.

    Samoloty te pilotowało się łatwo, ale wadą była zbyt mała prędkość. Były zbyt wrażliwe na silny boczny wiatr i wykazywały w takich warunkach silne znoszenie z kursu.

    Ostatecznie od listopada 1929 roku zostały zakwalifikowane jako tzw. nietypowe. 27.11.1935 roku odbyła się w warsztatach CWOL w Dęblinie kasacja dwóch ostatnich egzemplarzy na stanie lotnictwa polskiego.

    Samolot Farman F-68BN4 był dwusilnikowym dwupłatem o drewnianej konstrukcji ze stałym podwoziem. Kadłub drewniany z poszyciem sklejkowym (przednia część) i płóciennym (część ogonowa). Skrzydła drewniane, dwudźwigarowe. Stojaki między skrzydłami stalowe. Usterzenie drewniane, kryte płótnem z kompensacją rogową. Statecznik poziomy regulowany. Podwozie stałe, dwugoleniowe z oprofilowanymi kołami. Amortyzatory ze sznurów gumowych.

    Uzbrojenie stanowił ładunek bomb do 1040 kg, oraz pięć km-ów Lewis wz.23 kal.7,7 mm. Dwa km-y sprzężone w obrotnicy TO-7 i dwa w obrotnicy TO-9. Piąty strzelał pod kadłub.

    Na wyposażenie dodatkowe składały się :

    • prądnica VB 500 W/24 V
    • reflektor oświetlający
    • reflektor sygnalizacyjny
    • radiostacja RKL/N lub AD

    Załogę samolotu stanowiły cztery osoby.

    Silnik
    (dwa)
    Gnome-Rhone
    Jupiter 9Ab
    Moc [KM]
     
    420
     
    Rozpiętość [m]
     
    26,5
     
    Długość [m]
     
    14,77
     
    Wysokość [m]
     
    4,92
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    161,0
     
    Masa własna [kg]
     
    3100
     
    Masa całkowita [kg]
     
    5160
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    154
     
    Prędkość wznosz. [m/s]
     
    2,78
     
    Pułap [m]
     
    4 200
     
    Zasięg [km]
     
    400-1200
     

    Źródła:

    • Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Bellona Lampart, Warszawa 2003
    • Zbiory rodzinne p. M.Łuczaka