Piper J-3 Cub

\ \ Piper J-3 Cub

Piper J-3, Góraszka 2007,
Źródło: Zbiory własne autora

Lekki samolot sportowy opracowany i produkowany w USA.

Zaprojektowany przez Waltera Corey Jamouneau jako rozwinięcie samolotu E-2 w wytwórni Taylor Aircraft Corporation w Bradford (Pensylwania).

Zmodyfikowany projekt otrzymał oznaczenie J-2 (J od Jamouneau). W stosunku do pierwowzoru posiadał zaokrąglone końcówki skrzydeł, eliptyczne usterzenie oraz zakrytą kabinę.

Po pożarze firmy w 1937 przeniesiono zakłady do Lock Haven (Pensylwania). Zmieniono też nazwę firmy na Piper Aircraft Company. Konstrukcję rozwinięto do wersji J-3 Cub (Szczeniak) napędzanej silnikiem Continental o mocy 40 KM.

Produkowano samoloty w trzech wersjach :

Cub Trener (wersja podstawowa)
Cub Sport (kabina w lepszym standardzie)
Cub Seaplane (zamontowane pływaki EDO)

Od 1938 roku zaczęto stosować do napędu silniki Continetal A-65 o mocy 65 KM.
Samolot z tym silnikiem funkcjonował w katalogu pod nazwą Piper J-3C-65 (C - Continental, 65 - silnik o mocy 65 KM)

Samolot z racji swej ceny i dobrych walorów użytkowych produkcja wzrastała z roku na rok. W roku 1938 wyprodukowano 737 egzemplarzy, w 1939 - 1806, w 1940 - 3016. W 1941 roku wyprodukowano dziesięciotysięczny egzemplarz. Produkcję zakończono w 1950 roku. Wyprodukowano łącznie 23 512 samolotów wszytkich wersji (cywilnych i wojskowych).

W styczniu 1941 roku firma Piper wygrała przetarg na samolot obserwacyjno-łącznikowy dla USAAF. Samoloty te w wojsku były użytkowane pod oznaczeniem O-59 (O jak Observer - obserwacyjny). Po zmianie klasyfikacji samolotu w kwietniu 1942 roku na łącznikowy oznaczenie wojskowe zmieniono na L-4 (Liason - łącznikowy).

W Polsce zakupiono na użytek dwa egzemplarze w wersji cywilnej. Samolot J-3C-65 zarejestrowano pod znakiem SP-AWP 30.12.2003, drugi egzemplarz SP-KUB/SP-CUB w wersji J-3C-85 zarejestrowano 13.01.2005.

Samolot Piper J-3 Cub był jednosilnikowym, dwumiejscowym górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji mieszanej, ze stałym podwoziem.

Kadłub metalowy spawany z rur stalowych z poszyciem płóciennym. Kabina w układzie tandem. Część silnikowa z okapotowaniem metalowym.

Skrzydła dwudźwigarowe o konstrukcji mieszanej. Poszycie z blachy elektronowej w obrębie kesonu. Reszta poszycia płócienna.

Usterzenie z rur stalowych z poszyciem płóciennym.

Podwozie stałe, trójkołowe z hamulcami hydraulicznymi i amortyzatorami ze sznura gumowego.

Załogę samolotu Piper J-3 Cub stanowili pilot i pasażer.

Inne fotografie / ilustracje:

Piper J-3 Cub, w barwach cywilnych użyty podczas manewrów wojskowych, lato 1940 r., Źrodło: Benedykt KEMPSKI, "TBiU 130 Samolot wielozadaniowy Piper L-4 Cub", WMON, Warszawa 1989, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).

Piper J-3 Cub, podczas manewrów wojskowych, sierpień 1941 r., Źródło: Benedykt KEMPSKI, "TBiU 130 Samolot wielozadaniowy Piper L-4 Cub", WMON, Warszawa 1989, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).

Silnik
Continental A-65
(rzędowy)

Moc [KM]
65

Rozpiętość [m]
10,7

Długość [m]
6,78

Wysokość [m]
2

Powierzchnia nośna [mkw]
16,8

Masa własna [kg]
211

Masa całkowita [kg]
500

Prędkość maks. [km/h]
148

Prędkość wznosz. [m/s]
2,5

Pułap [m]
3660

Zasięg [km]
416

Czas lotu [godz]
3 godz 6 min

Źródła:

Al ADCOCK, "US Liaison Aircraft In Action no. 195", Squadron/Signal Publications Inc. 2005
Andrzej MORGAŁA, "Polskie Skrzydła cz.5 - Ex USAAF Aircraft 1945", wyd. Stratus 2011
Benedykt KEMPSKI, "TBiU 130 Samolot wielozadaniowy Piper L-4 Cub", WMON, Warszawa 1989
Zbigniew LURANC, Skrzydła w miniaturze" nr 1/91
Zbiory własne autora