Lim-6M

Samolot myśliwsko-szturmowy będący dostosowaniem do standardu Lim-6bis samolotu myśliwskiego Lim-5P.

Decyzja o przebudowie przestarzałych już samolotów przechwytujących Lim-5P zapadła w 1971 roku. Dokumentację do przebudowy przygotowały zakłady WSK Mielec, a zlecenie realizacji dostały LZR-2 w Bydgoszczy.

Pierwszym przebudowanym egzemplarzem (do standardu szturmowo-rozpoznawczego Lim-6MR) była maszyna o numerze 1D 06-02. W dokumentacji określano ją jako Lim-5Pbis.

W samolotach Lim-5P dokonano następujących zmian:

• usunięto pokładową stację radiolokacyjną RP-5 Izumrud
• przeniesiono akumulator ze statecznika pionowego do części nosowej
• doważono obciążnikiem betonowym nosową część samolotu
• dostosowano instalację elektryczną do odpalania uzbrojenia z mostków
• zamontowano mostki do podwieszeń
• przebudowano kabinę pilota
• wzmocniono konstrukcję skrzydła

Oblot prototypu wykonano 20 czerwca 1972 roku. Pilotami byli: mjr pil. Juliusz Werenicz, oraz por. pil. Bronisław Chochorowski. Jeszcze w tym samym roku rozpoczęto planowe modyfikacje kolejnych egzemplarzy Lim-5P. Wersje produkcyjne otrzymały oficjalną nazwę Lim-6M.

Ogółem zmodyfikowano 42 egzemplarze Lim-5P do wersji Lim-6M. Wszystkie samoloty dostarczono do jednostek w latach 1972 - 74 (1972 - 9 maszyn, 1973 - 11 maszyn, 1974 - 22 maszyny).

W roku 1972 na stanie polskiego lotnictwa wojskowego były 153 egzemplarze (wraz z Lim-6bis). W 1975 roku lotnictwo wojskowe miało 197 samolotów obydwu typów, w 1990 roku - 71 egzemplarzy. W 1991 obydwa typy już nie występowały one na stanie lotnictwa wojskowego w Polsce.

Samolot Lim-6M był jednomiejscowym średniopłatem z napędem odrzutowym o całkowicie metalowej konstrukcji. Kadłub miał konstrukcję półskorupową z pracującym poszyciem. Skrzydła skośne całkowicie metalowe z podwójnym skosem (42 i 45 stopni), z trzema kierownicami strug powietrza, dodatkowo wzmocnione na krawędzi natarcia (część poszycia, oraz noski trzech żeber). Dodatkowo zabudowane węzły do zamocowania mostka podwieszenia uzbrojenia z zastrzałem usztywniającym. Usterzenie całkowicie metalowe o konstrukcji półskorupowej. Podwozie trójpodporowe z kółkiem przednim, chowane w locie. Kabina hermetyzowana.

Wyposażenie dodatkowe składało się z radiostacji UKF R-800, zestawu do lądowania wg przyrządów OSP-48 (radiokompas ARK-5, sygnalizator przelotu MRP-48, radiowysokościomierz RW-5 lub RW-UM), stacja ostrzegawcza Syrena-2, aparatura IFF SRO-1. Do sygnalizacji była używana zamontowana na stałe elektrorakietnica EKSR-46.

Na uzbrojenie pokładowe samolotu składały się dwa działka kal. 23 mm NR-23 z zapasem amunicji 80 pocisków na każde z nich, oraz jedno działko kal. 37 mm N-37D z zapasem amunicji 40 pocisków. Na wewnętrznych mostkach podwieszeń można było przenosić wyrzutnie pocisków S-5 kal.57 mm Mars-2, lub bomby o wagomiarze do 120 kg każda. Uzbrojenie przenoszone na wewnętrznych zamkach podwieszeń było odpalane za pomocą przyrządu odpalania PO-4, opracowanego w ITWL. Na zamkach wyrzutnikach D-4-50 samolot mógł przenosić dwie bomby o wagomiarze do 250 kg, pojemniki z mieszaniną zapalającą lub zbiorniki paliwa. System celowniczy zapewniał celownik żyroskopowy ASP-4NM. Rolę rejestratora strzelań zapewniał fotokarabin S-13.

Załogę samolotu Lim-6M stanowił pilot.

Inne fotografie / ilustracje:

Silnik	Lis-5 (odrzutowy)
Ciąg [kN]	33,12
Rozpiętość [m]	9,628 nbsp
Długość [m]	11,68
Wysokość [m]	3,80
Powierzchnia nośna [mkw]	22,60

Źródła:

• Andrzej MORGAŁA, Biblioteczka Skrzydlatej Polski nr 4 "Samoloty myśliwskie w lotnictwie polskim", WKiŁ, Warszawa 1979
• Piotr BUTOWSKI, Wacław Hołyś, "TBiU 117 Samolot myśliwsko-szturmowy Lim-6bis", Wydawnictwo MON, Warszawa 1987
• Jan LIWIŃSKI, "Uzbrojenie Polskiego Lotnictwa Wojskowego w latach 1961-2000", Lotnictwo nr 6/2000
• Miłosz BOGDAŃSKI, "Od Lim-1 do Lim-5", Aeroplan nr 5-6/2003
• Piotr BUTOWSKI, "Samoloty MiG", WKiŁ, Warszawa 1987
• Jiri VRANY, Zdenek HURT, Edice Triada "MiG-17, Hawker Hurricane Mk.I, SPAD S VII/XII/XIII", Nase vojsko, Praha 1989
• Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1945-1980", WMON, Warszawa 1981
• Tadeusz KRÓLIKIEWICZ "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990